Μια φορά ραγιάς , για πάντα ραγιάς ;

Έχουμε χούντα ; Σοβαρά μιλάς ; Πού ;

Γύρω μας βλέπουμε ανθρώπους που ζουν ελεύθεροι μέσα στην άγνοια τους και στην δυστυχία τους.

Είναι η άγνοια ευτυχία ;

Αυτό το ερώτημα προσωπικά δεν έχω καταφέρει να το απαντήσω..

Μεγάλο  πλήγμα που λέτε για τον ελληνικό λαό το αντισυνταγματικό κλείσιμο της ΕΡΤ.

Μα είμαστε σοβαροί ; Τη σημαία καίμε ακόμα ; 

Αφήστε το πανί και πιάστε το μπακαλοτέφτερο που είναι το Σύνταγμα μας σήμερα. Ας το κάψουμε τουλάχιστον να δείξουμε την πραγματική αξία που έχει για το λαό σήμερα.

Η ιστορία όμως του έθνους ,της χώρας ,της Ελλάδος ;

Σκάστε!

Ποιά ιστορία; Για ποιά Ελλάδα αγωνιζόμαστε; 

Για ποιά πατρίδα ;

Βαρέθηκα να ακούω ανιστόριτους ανθρώπους να ζητούν να υπερασπιστούν μια χώρα, την οποία την οποία δεν γνωρίζουν. Μιλάμε για μια Ακρόπολη  και τα μάρμαρα της που τα θέλουμε πίσω, την ώρα που δεν γνωρίζουμε ούτε οι μισοί , πως αυτό το κτίριο ήταν ο Παρθενώνας. Η λέξη Ακρόπολη προέρχεται από το συνδυασμό των λέξεων άκρος και πόλις και κυριολεκτικά σημαίνει πόλη στην άκρη.

Αλλά μαθαίνουμε την  ιστορία της Τουρκίας. Σουλειμάν είναι αυτός.

Τάχα είδαμε και στηρίξαμε τα γεγονότα στην Πλατεία Ταξίμ.

Οι 'απολίτιστοι' Τούρκοι εξεγέρθηκαν που λέτε. Δεν βλέπουν μόνο Φατμαγκιούλ.

Αχ.. Η ΕΡΤ και η ιστορία της..

Συμπολίτες και νεο-άνεργοι της ΕΡΤ και εμείς όταν απολυθήκαμε νιώσαμε το ίδιο. Όμως σε σχέση με εσάς δεν είχαμε τη δύναμη της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου.

Ρουθούνι δεν είχε ανοίξει ως σήμερα. Το δικό μας στις πορείες ως τώρα άνοιγε ,αλλά το παίξατε το παιχνιδάκι σας δείχνοντας τα δικά σας πλάνα που βόλευαν τα αφεντικά σας.

Δεχόμασταν στην πλειοψηφία μας αβίαστα, ότι μας λέτε την αλήθεια στις ειδήσεις σας. Φταίμε και εμείς που απορούμε τώρα για ότι συμβαίνει. Κοινοποιήσεις ενός λαού στο fb. Έτσι αγωνιζόμαστε ακόμα και τώρα, πάντα όμως στο πλευρό του συνανθρώπου.

Ο καθένας παίρνει αυτό που του αξίζει φίλε μου Έλληνα. 

Σοκάρεσε για την έλλειψη της Eurovision από την τηλεόρασή σου. Γιατί μεταξύ μας δεν είχε και τρομερά νούμερα η ΕΡΤ, εκτός από τους αγώνες και τα κιτσαριά.

Ακόμα μια κλασική περίπτωση ελληναρά και αυτό. Αν δεν έρθει η συμφορά σπίτι μας δεν κινούμε δαχτυλάκι.

Τίποτα δεν θα κάνουμε. Θα κρατήσει και αυτό μέχρι να πάμε στις κάλπες. Εκεί θα μας αποδείξουμε για ακόμα μια φορά πόσο ραγιάδες είμαστε.

Γι'αυτό ας πιούμε και πιούμε, να ξεχάσουμε την πραγματικότητα που μας φτιάξανε αλλά διατηρούμε ακόμα. Είναι μεγάλη τέχνη να φτιάχνουμε τη δυστυχία μας μόνοι μας. Χρόνια τώρα το κάνουμε με επιτυχία.

Ας ξυπνήσουμε αποτασσόμενοι την ημιμάθειά μας, κυνηγώντας μια ουσιαστική δύναμη.

Τη δύναμη της γνώσης. Δεν μπορούν να μας την πάρουν  και είναι το μοναδικό μας όπλο αυτή την ώρα.

(Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα).

                                                                                                       Νίκος Καζαντζάκης